Alpay Erdem(Ben)

[MerMaid]

Aman Uğur Meleke’m, kavur balıkları.* Starbucks türü yerlerde, nedenini tam olarak bilememekle birlikte, kendimi, her defasında, giriş kapısının tam önündeki koltukta otururken buluyorum. Eğilsem kapı açılıyo, doğrulsam kapı açılıyo. İnsan giriş çıkışında zaten o kapı açılmazsa ben o kapıdan ne anladım. Olmaz olsun bence öyle bir kapı. Pı. Rasa. Ha ben bu durumu istiyo muyum. Ben bu durumdan memnun muyum. Hayır değilim tabii ki. Manyak mıyım, ben böyle bir durumdan memnun oluyim. Bence sadece manyaklar böyle bir durumdan hazzeder. Bence ben manyak değilim. Değilim. Lim. Ne diyodum, o kapı öyle zırt pırt açılıyo ya, ürkek bir ceylan misali, hep tetikte içiyorum gayfemi. Hep ama. Belki de ben ürkek bir ceylan olmayı seviyorum, bilemiyorum. Bilemiyorum. Bir de, o kapının bile hissetmediği insanları görüyorum, bayaa böyle kapının önünde bekliyolar, inanmıycaksın ama ben de bir bireyim, açılsana lan .bnenin kapısı diye, işte o insanların, o yok sayılışları, beni çok hüzünlendiriyor. * Sinema sanatı adına, sadece animasyon filmleri izlediğim o günleri çok özlüyorum. * Gözden ırak olan, gönülden de ırak olur, bence tüm atasözlerimiz arasında, en hüzünsel olanı. Ne an bu atasözünü duysam, ağlamamak için kendimi zor tutarım. * Sevgili okur. Ben bu hafta uçağa bindim, sonra indim. Bu kadar. Biliyorum, ustam Selçuk Erdem’in, internete girip çıkan inek karikatürü gibi bu söylediğim ama öyle. Çünkü ben zannediyordum ki, uçağa bir binersem, bi sene anlatırım. Çünkü ben hayatımda hiç uçağa binmemiştim ve büyük yemin etmiştim. Ölsem binmem diye. Nereye kadar. Kaçamıyosun ki. Bi de artık yeni sezonla birlikte, (evet stand-up) kaşar gibi uçağa bineceğimden, dedim bir milli olayım, en azından olay neymiş göreyim, yenemem ya, korkumu yenmeye çalışayım. Arkadaş uçağa bir bindim, bir insanda en ufak bir korku kalmaz mı ya. Kalmadı çünkü insanlara bir baktım, o kadar sakinler ki. Ulan dedim bu uçaktan korkulmazmış. Yıllar yılı boşuna korkmuşum. Yani, ben bu hafta, İstanbul’dan uçağa bindim, Ankara’da indim. Anlatacak başka da bir kelimem yok bu konuyla ilgili. * Sirkeci ‘de Korhan Abay’ı gördüm. Bi gün de biri seni sunsun dedim, bence biraz çalışırsan olur dedim.* Otel mini dolaplarının, olmazsa olmazı, Tobleron çikolatası, nedense beni çok hüzünlendiriyor.

* Bir de, otelde, her defasında, evimizde yıkandığımızdan daha çok yıkanıyoruz ya, bence bu bizim ne kadar tırt olduğumuzun en büyük ispatı. * Tartışma Programı ne acayip bişey di mi. Koca koca adamlar, tartışıyolar. Tartışmak için oraya geliyolar. Ben, evden çıkmadan önce hırs yaptıklarını da düşünüyorum. Sanki, hanım çok iyi hazırlandım, öyle laflar sokucam ki, cevap veremiycek pezevenkler diyerek evden çıkıyorlarmış gibi geliyor bana. Bilmiyorum bana öyle geliyor. Ben o tınıyı alıyorum. * Nerede bir, yürüyen merdivene ilk kez binen, eve döndüğünde, ev ahalisine, yürüyen merdiveni anlatan bir insan var, bence o çok güzel bir insan. Onun yanakları bence böyle pembe pembe. Öyle bir duru sağlık fışkırıyor yanaklarından. * Hayatta da en sevdiğim bir şey varsa, o da, kendimi övmektir. Bayılırım ben kendimi övmeye. Kendimi övmezsem yaşayamam. Benim günde en az üç vakit kendimi övmem lazım. Yoksa içimde bir boşluk oluşuyo. Mutsuzluktan kendimi yerlere atıyorum. Döneleniyorum hep yerlerde. * Sevgili okur. Kaşının gözünün karasına kurban olduğum. Geçen haftaki köşemde, bakınız geçen haftaki köşe, yangın merdiveni ve evde donla gezmekle ilgili gerçekten çok şahane bir yazı kaleme almıştım, çünkü ben zaman zaman yazı da kalem alırım, önce ev sahibim aradı, dünya tatlısı bi hanımefendidir, Alpay’ cım dedi, sen benim evimi öyle kötülemişsin, senden sonra kimse tutmaz artık o evi dedi. Ama nasıl gülüyo bi yandan da. Ben de dedim ki, valla dedim şu saatten sonra, “Alpay Erdem’in kokusu sindi” duvarlara desen fahiş fiyatlara kiraya verirsin evi dedim, ev artık leş gibi mizah kokuyor dedim. Öyleyse hemen çık evden, o koku geçmeden vereyim kiraya dedi. Arkadaş ben şakacı bir insanım, bir insanın ev sahibesi de şakacı olur mu. İnşallah şaka yapmıştır. Bir de sevgili okur, yangın merdiveninin yukarıdan aşağıya kullanılacağını, dolayısıyla, ben en yukarda olduğumdan, hiçkimsenin beni donla göremeyeceğini ifade eden e-mailler gönderdiler hep bana. Ben yazmayı unutmuşum. Bizim apartmanın tepesinde her daim hazır bir helikopter bekliyo, apartman kuralları gereğince de helikoptere koşmak gerekiyo desem inanır mısınız. Bence inanmazsınız. İnanmayın da zaten...

Alpay Erdem

[BuBu]

huhwuehueheue nerden gelir bunlar insann aklına yaa

[MerMaid]

Tartışma Programı ne acayip bişey di mi. Koca koca adamlar, tartışıyolar. Tartışmak için oraya geliyolar. Ben, evden çıkmadan önce hırs yaptıklarını da düşünüyorum. Sanki, hanım çok iyi hazırlandım, öyle laflar sokucam ki, cevap veremiycek pezevenkler diyerek evden çıkıyorlarmış gibi geliyor bana. Bilmiyorum bana öyle geliyor. Ben o tınıyı alıyorum. *

eheuehee