Sevdiğin Kadar Sevilirsin

tarafından **Necromancer** C.tesi Mayıs 24, 2008 10:48 pm

Sevdiğin Kadar Sevilirsin

Kırlangıcın biri bir adama aşık olmuş.Penceresinin önüne konmuş,bütün cesaretini toplamış,röfleli tüylerini kabartmış,güzel durduguna inandıktan sonra...Küçük sevimli gagasıyla cama vurmuş.TIK...TIK...TIK...Adam cama bakmış,ama içeride kendi işleriyle ugraşıyormuş.Bir meşgulmuş bir meşgulmuş!Kimmiş onu işinden alıkoyan?..Minik bir kırlangıç!..Heyecanlı kırlangıç,telaşını bastırmaya çalışarak,derin bir nefes almış,şirin gagasını açmış,sözcükler dökülmeye başlamış:"Hey adam!Ben seni seviyorum.Nedenini niçini sorma,uzun zamandır seni izliyorum.Bugün cesaret buldum konuşmaya.Lütfen beni içeri al.Birlikte yaşayalım."Adam birden parlamış"Yok daha neler?Durduk yerde sen de nerden çıktın şimdi?Olmaz,almam."demiş.Gerekçeside pek sersemceymiş:
"Sen bir kuşşun!Hiç kuş,insana aşık olur mu?"Kırlangıç mahcup olmuş.Başını önüne egmiş,ama pes etmemiş,bir süre sonra tekrar pencereye gelmiş,gülümseyerek bir kez daha şansını denemiş:Adam,adam!Hadi aç şu pencereni.Al beni içeri!Ben sana dost olurum.Hiç canını sıkmam.
Adam,kararlı,adam ısrarlı:"Yok ben seni içeri alamam"demiş
Biraz kabamıymış,neymiş lafı kısa kesmiş:İşim gücüm var,git başımdan!..Aradan bir zaman gecmiş,kırlangıç son kez adamın penceresine gelmiş:"bak soguklar başladı üşüyorum dışarıda.Aç pencereyi al beni içeri.Yoksa sıcak yerlere göç etmek zorunda kalacagim.Cünkü ben anca sıcakta yaşarım.Pişman olmazsın,seni eglendiririm.Birlikte yemek yeriz,bak hem sende yalnızsın!...Yanlızlıgını paylaşırım demiş.Bazıları gerçekleri duymayı sevmezmiş.Adam bu yalnızlık meselesine içerlemiş.Pek bir sinirlenmiş.Ben yalnızlıktan memnunum demiş.Kuştan onu rahat bırakmasını istemiş.Düpe düz kovmuş onu.Kırlangıç,son denemesinde de başarısızlıkla çıkınca,başını önüne egmiş,çekip gitmiş.Yine aradan zaman geçmiş,önce, düşünmüş!sonra kendi kendine itiraf etmiş:"hay benim akılsız başım .demiş" ne kadar aptallık ettim!beklenmedik bir arkadaşlık fırsatını teptim.Niye onun teklifini kabul etmedim
ki?şimdi böyle kös kös oturacagıma,keyifli vakit geçirirdik birlikte.Pişman olmasına olmus ama iş işten geçmiş.Yine de kendi kendini rahatlatmayı ihmal etmemiş:sıcaklar başlayınca,kırlangıç nasıl olsa gelir.Bende onu içeri alırım mutlu bir hayat sürerim ve çok uzunca bir süre sıcakların gelmesini beklemiş.Gözü yollardaymış.Yaz gelmiş,başka kırlangıçlar gelmiş ama ...onunki hiç görünmemiş.Yazın sonuna kadar penceresi açık beklemiş ama boşuna .Kırlangıç yokmuş .Gelen kırlangıçlara sormuş ama gören olmamış. Sonunda danışmaya ve bilgi almaya bir bilge kişiye gitmiş.Olanları anlatmış bilge kişi gözlerini adama dikmiş ve demişki:"Kırlangıçların ömrü altı aydır...
HAYATTTA BAZI FIRSATLAR VARDIR,SADECE BİR KEZ ELİNİZE GEÇER VE DEGERLENDİRREMEZSENİZ UÇUP GİDER.HAYATTA BAZI İNSANLAR VARDIR,SADECE BİR KEZ KARŞINIZA ÇIKAR DEGERİNİ BİLMEZSENİZ KAÇIP GİDERLER VE ASLA GERİ GELMEZLER ÇOK DİKKATLİ OLUN...FARKINDA OLUN....VE BİR DÜŞÜNÜN BAKALIM:
ACABA SİZ BUGÜNE KADAR PENCERENİZDEN KAÇ KIRLANGIÇ KOVALADINIZ?